Πίστευα κι εγώ λανθασμένα, ότι παιχνίδια στον υπολογιστή είναι αυτά που παίρνεις το CD, το φορτώνεις και παίζεις. Και απλώς διασκεδάζεις. Μέγα λάθος κι ένα πιτσιρικάς ηλικίας 2,5 ετών μου απέδειξε το αντίθετο.
Τα Χριστούγεννα του χάρισαν ένα παιδικό λάπτοπ. Με οθόνη 5 ίντσες, χρώματος πράσινου! Κι όμως, σε μία μέρα ξεχώριζε τα γράμματα και δύο μέρες μετά έβρισκε κάποιες λέξεις. Έμαθε επίσης μόνος του να δείχνει το γράμμα με το οποίο ξεκινάει το όνομά του, το όνομα της μαμάς, του μπαμπά, της γιαγιάς, του παππού… Σε λίγες μέρες μπορούσες να τον ρωτήσεις ποιο είναι το γράμμα της «ομπρέλας» και να σου δείξει το «ο».
Κανονικά θα έπρεπε να ντρέπομαι που μ’έχει φάει η βαριά τεχνολογία και ξεχνάω τα βασικά. Ποτέ δεν είναι αργά, όμως.
Αναλογιζόμενη τις παρουσιάσεις παιχνιδιών πέφτουν στα χέρια μου τον τελευταίο καιρό, συνειδητοποίησα ότι οι πηγές που μπορεί κάποιος να βοηθηθεί για να διαλέξει με ασφάλεια παιχνίδι για τα παιδιά του, είναι λίγες και σχεδόν όλες διαφημιστικές. Ο κόσμος των βιντεοπαιχνιδιών είναι ένας κόσμος ενηλίκων, ο οποίος περιλαμβάνει αρκετή βία, αρκετή ταχύτητα, λίγο μυαλό και –είναι αλήθεια- πολλή φαντασία. Δυστυχώς όμως απευθύνεται και σε παιδιά, τα οποία λίγο ενδιαφέρουν τους κατασκευαστές. Οι μόνες επιλογές που έχουν είναι να μπουν στον κόσμο της Ντίσνεϊ και να διαλέξουν παιχνίδια που, κυρίως, βγαίνουν από ταινίες. Οι ίδιοι, χρονικά αναλώσιμοι ήρωες βομβαρδίζουν το παιδί με ταινία, βιβλία, παιχνίδια, βιντεοπαιχνίδια, συχνά με καθόλου ή κακές μεταφράσεις, αναπαράγοντας μια κουλτούρα που ούτε στους πιο σκοτεινούς μας εφιάλτες δεν θα ονειρευόμασταν για τα παιδιά μας.
Τα παιδιά προσεγγίζουν τον υπολογιστή μέσα από το παιχνίδι. Ωραία προσέγγιση κάνουν... Οι περισσότεροι γονείς φοβούνται τον υπολογιστή ή την κονσόλα και δεν τα πλησιάζουν. Και άλλοι περνάνε στην απέναντι όχθη. Μια αναγνώστρια μου έγραψε πρόσφατα ότι σκοπεύει να πάρει υπολογιστή για τα παιδιά της και να τ’ αφήνει να μπαίνουν μόνο στις σελίδες της Διεθνούς Αμνηστίας και του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση!
Έτσι λοιπόν, πάρα τη μέχρι τώρα δυστοκία μου να φτιάξω ένα blog της προκοπής, αυτή τη φορά το αποφάσισα. Στη διεύθυνση http://cybergoneis.blogspot.com/ θα βρείτε αυτό το κείμενο κι ότι άλλο έχω προλάβει να φτιάξω μέχρι τότε. Το σημαντικό όμως δεν είναι τι θα βάλω εγώ αλλά το τι θα βάλουμε όλοι μαζί. Σας περιμένω. Γράψτε τις ιδέες, τις φοβίες, τα καλά και τα κακά προϊόντα που δοκιμάσατε για τα παιδιά σας. Ίσως με λίγη καλή διάθεση και συνεργασία, οι νέοι γονείς καταφέρουν να φτιάξουν ένα καλύτερο μέλλον βασισμένο στους υπολογιστές και την τεχνολογία.
4 σχόλια:
Συγχαρητήρια. Πολύ καλή ιδέα. Αν δεν μπορούμε να ελέγξουμε όλη την "εικόνα", μπορούμε έτσι να προσπαθήσουμε να οδηγήσουμε τα παιδιά μας στα καλά της κομμάτια.
Είμαστε μαζί σας.
Από την εμπειρία μου με τα παιχνίδια που παίζουν τα παιδιά στον υπολογιστή θα συνιστούσα, όλη τη σειρά των Ramkid. Εξαιρετικά και βοηθούν τα παιδιά να πλουτίσουν τις εγκυκλοπαιδικές τους γνώσεις. Οι δάσκαλοι των δικών μου το παρατήρησαν πάντως. Μερικά καλά παιχνίδια για pc που μπορώ να προτείνω:
1. Wallace & Gromit Protect Zoo κριτική εδώ: http://gamecube.gamezone.com/gamesell/p21530.htm
Για μένα ένα από τα πιο έξυπνα παιχνίδια που έχω παίξει με τα παιδιά μου. Λίγο δύσκολο να το βρείτε πια.
2. The Ιncredibles
κριτική εδώ:
http://pc.gamezone.com/gamesell/p23431.htm
Εξαιρετικό, έχουμε περάσει ατελείωτες ώρες παιχνιδιού όλη η οικογένεια.
3. Activision 4 Game gift box με 4 παιχνίδια (madagascar, over the hedge, shrek 2, Shark Tale) 29.99 euro. Αριστη συλλογή για να παίζετε ώρες
Εννοείται ότι η χρήση των ηλεκτρονικών γίνεται με μέτρο. Εμείς έχουμε εφαρμόσει χρήση ηλεκτρονικών και υπολογιστή για παιχνίδια μόνο το Σαβ/κο.
Χρειάζεται όμως η συμμετοχή όλων... Ακόμα και ιδέες για το τι χρειάζονται οι γονείς είναι πολύτιμες...
Καλή αρχή. Ακούω τις ιδέες σας στο Β' πρόγραμμα και πάντα μαθαίνω κάτι. Υπόσχομαι να επανέλθω με ιδέες.
Δημοσίευση σχολίου